O
meu nome é Marco Pereira Oliveira. Vivo na Ponte do Carro, en Xove.
Aínda que nacín aquí na Mariña Mindoniense, teño raíces
portuguesas.
Quixera
partillar coa audiencia algunhas referencias sobre a miña vida e
sobre as miñas experiencias educativas.
Sufro
una discapacidade visual que non me permite realizar de igual
maneiras as actividades académicas como calquera outro alumno ou
alumna da escola. Por iso, nomeadamente na etapa infantil, moitas
delas tiveron que ser adaptadas ás miñas condicións.
Nunha
primeira fase ensináronme a escritura braille. Son seis puntos cos
que as persoas cegas podemos facer todas as letras, todos os números
e todos os símbolos matemáticos e musicais que poidades imaxinar.
Cando teña ocasión, xa subirei a esta bitácora varios exemplos
para que o entendades mellor.
Aprendín
a ler de forma divertida. Axudoume moito un boneco para nenos
chamado Braillín e tamén me serviron de utilidade unhas regletas
especializadas que nos foron facilitadas pola ONCE.
No
CEIP Caselles Rollán continuei mellorando a lectura e comecei a
adquirir a escrita. Fun aprendendo coa axuda de Leonor, de quen
falarei na parte que dedicada ás persoas que me axudaron e que me
axudan a alcanzar os obxectivos.
Neses
seis anos aprendín moito. Con máis limitacións, é certo; mais fun
aprendendo e adquirindo os coñecementos necesarios para ir avanzando
de curso en curso.
A
entrada no ensino secundario supuxo un cambio grande. No IES Illa de
Sarón o profesorado era diferente e a persoa especialista en
pedagoxía terapéutica tamén. Pouco tardei en encariñarme con
Cristina, que aínda continúa axudándome no Ciclo Superior de
Administración e Finanzas (a formación que estou facendo na
actualidade).
No
nivel do ensino secundario, con máis ou menos dificultade, tamén
adquirín os coñecementos precisos para poder ir progresando. En
diversas materias fixeron moitas adaptacións para min. Se nos
libros aparecían ilustracións, Cristina adaptábamas da mellor
maneira para que eu puidese asimilar a información. Así
"visualicei" as mitocondrias, por exemplo.
Finalizada
a etapa do ensino secundario, que durou 5 anos, comecei o bacharelato
no IES Marqués de Sargadelos de San Cibrao. Alí estiven 4 anos,
porque cada curso foi dividido en dous para que eu puidese ir saíndo
adiante.
Os
contidos das materias tamén foron adaptados na medida do posible
para que eu os puidese asimilar. Aqueles que non podía facer,
suprimíanse.
Rematado
o bacharelato, chegou a selectividade. Foi unha aventura que non
conseguín superar. Fíxena en Pontevedra. no CRE Santiago Apóstol.
As persoas que sufrimos algunha deficiencia visual, temos alí os
cuestionarios adaptados.
Agora
estou matriculado nun Ciclo Superior de Administración e Finanzas no
IES Perdouro de Burela, onde me acolleron moi ben e onde me sinto moi
contento polo trato que recibo tanto do persoal administrativo, como
do docente e do alumnado.